KAKUS

Kamis, 20 Juni 2013 gusmel riyadh

KAKUS
NASKAH: WAHYANA GIRI MC
wahyana_giri@yahoo.co.id


sAtu


PANGGUNG GELAP. PERLAHAN KETIKA LAMPU PANGGUNG MULAI MENYALA, PERSIS DI ATAS PANGGUNG NAMPAK SEBUAH BANGUNAN SEMACAM WARUNG MAKAN SANGAT SEDERHANA,  BAHKAN DIBANDING BACK GROUND BANGUNAN-BANGUNAN YANG ADA DI PANGGUNG ITU, WARUNG MAKAN ITU JUSTRU NAMPAK PALING KUMUH.

MATAHARI PAGI ITU TIPIS MENYOROT SEORANG PEREMPUAN MUDA, CANTIK YANG TENGAH MENYIAPKAN DAGANGAN DI WARUNG ITU. PEREMPUAN ITU NAMPAK CERIA, BAHKAN LEBIH TERKESAN GENIT KETIKA TIBA-TIBA SEORANG LAKI-LAKI MUDA LANGGANANNYA DUDUK DI SALAH SATU KURSI DI WARUNG ITU.


SEJENAK LAKI-LAKI MUDA ITU SENYUM-SENYUM SAMBIL TANGANNYA JOWAL-JAWIL SESEKALI MENGGODA PEMILIK WARUNG ITU. TAHU KALAU SIFAT PELANGGANNYA SEDIKIT MATA KERANJANG, PEMILIK WARUNG ITU JUSTRU MAKIN PASANG BADAN. NAH…..

BEBERAPA SAAT KETIKA SUASANA SEDIKIT CAIR, TIBA-TIBA DARI ARAH DALAM PANGGUNG MUNCUL SEORANG PEREMPUAN. MULUTNYA LANGSUNG NEROCOS. MATANYA MERAH KARENA MARAH.


SI PON :
Oalaaaaah…. Paaaakkk…… sudah tahu berasnya habis…. duwitnya ludes… anak mau dikeluarkan dari sekolah gara-gara belum bayar SPP kok ya isa-isane malah nongkrong di warung…..!!
Terus otakmu itu kamu taruh dimana??!! Atimu ki tok simpen nang endi???


SETU :
Sik to…… ono rembug di rembug bune… jangan waton mbengok to….

SI PON :
Prek!!! Watom mbengok ndasmu itu!! Apa kamu kira mataku sidah buta. Wis picek, terus aku disuruh diam saja menyaksikan kelakuanmu…?!!

SETU :
Lho.. Bu……

SI PON :
Nggak usah lha lho lha lho…. Kamu pamitnya mau berangkat kerja. Mau mbecak. Jebul cuma mau ngumbar mata. Plirak plirik sambil tangannya uthak uthik….!!
SETU :
Bu… Jangan waton ngomong to… ini kan ditempat umum…. Diwarung. Banyak  orang. Kalau mereka mendengar teriakan-teriakanmu, lantas tahu kalau kita lagi padu…. Kan jadi malu…. Mbok wis… nek ono opo-opo ki yo dirembug….             

SI PON        :
Dirembug piye??!! Kalau kamu tiap hari Cuma nongkrong di warung ini, terus kapan kita bisa rembugan??!! Kapan???!!

SETU :
Bu… Aku kan sedang….

SI PON :
Tidak!!! Aku tidak butuh alibimu!!!    Wis saiki klambimu dicopot! Jaketmu dicopot!!! Kathokmu dicopot!!! Didol nang pasar maling!!! Duwite nggo tuku beras!!!

SETU :
Bajiguriiii….. nang kene kok malah ngejak copot-copotan….
Bu… dari dulu aku kan sudah bilang, kalau berasnya habis ya ngutang ke warung Mbah Surip atau warungnya Lik Ngatijo dulu……Lha kalau soal sekolah anak kita belum bayar, ya biar saja. Diamkan saja. Nggak  usah mbanyaki. Sekolah itu kan tanggungjawab pemerintah. Tanggungjawab negara. Lha nek negarane ra iso ngurusi, yo rasah sekolah.   Rasah sinau. Titik.
Sekolah ki rak tujuane nggo golek gaweyan, lha nek saiki wis buruh macul,  mbecak, lha ngopo ndadak sekolah barang? Rasah nganggo sekolah-sekolahan barang, buang-buang duwit. Buang-buang  biaya!!! Entek-entek-e duwite mung mabur, bocahe mung nganggur!!

SI PON :
Woooooo….. dasar wong lanang edan!!! Wis kene kathokmu karo jaketmu  dicopot…!!!

SETU :
Bu…!! Bu…!!! Ojo ngawor to Bu….!!!

SI PON :
Copot!!!

SETU :
Bu…!!

SI PON :

Copot!!!

klik di sini untuk download naskah teater selengkapnya
  Download Naskah Ini